ငိုေနမယ္ မိုးသည္းထဲမွာ

သူမ်ားေတြကေတာ့ ကိုဂ်က္ စီမီနာ မတက္ခ်င္လို႔ ၊ဘာမွ ကူမလုပ္ခ်င္လို႔ ေပ်ာက္ေနတယ္ ထင္ေတာ့မယ္ ။ ထင္လည္းခံရမွာေပါ့ ၊ရွင္းလည္းမၿပတတ္ေတာ့ဘူး။Email ၀င္လာရင္လည္း ေနာက္က်ၿပီး ၃ ၊၄ ရက္ေနၿပီးမွ ဖတ္ၿဖစ္တယ္။ ဖုန္းဆက္ရင္ေရာ ၊ ကိုယ့္ဖုန္းကို ေမ့ၿပီး တေနကုန္ မဖြင့္ပဲထားေတာ့ ဘယ္သူမွေခၚလို႔ရ မွာမဟုတ္ဘူး။ forum မ၀င္ဘူးလား ဆိုရင္ေတာ့ email ေတာင္ မဖြင့္အားတာ ၊ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာ တေနကုန္ ရွိေနေပမဲ့ online ေပၚမေရာက္ဘူး။ ဒီၾကားထဲ virus စစ္တပ္ က ကြန္ပ်ဴတာေတြ ကို ၀င္ေမႊသြားတာ တိုက္ပြဲက်တဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြ ကို ေဆးကုေပးရနဲ႕ မအားလိုက္ဘူး။

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥထက္ အလုပ္ ကိစၥက ပိုမ်ားေနတယ္ထင္တာဘဲ။ ကိုယ့္ အလုပ္မွာ ကိုယ္က အၾကီးဆံုး ။ ၿပႆနာ ၁ခုခု တက္လာရင္ ကိုယ္ပဲဒို္င္ခံရွင္းေပးရမွာ ။ ၀န္ထမ္းကလည္း ကိုယ္ပါမွ ၃ ေယာက္။ ဒီၾကားထည္း ကိုဂ်က္လွ်ာရွည္ၿပီး ဂီတာ ဆရာကို ဆိုင္ပင့္ၿပီး သင္လိုက္ေတာ့ ပိုဆိုး။ မအားတဲ့ ၾကားထဲက သင္ရတာဆိုေတာ့ ဖင္မႏိုင္ဘဲ ပဲၾကီးဟင္းစားသလိုေပါ့။ တေန႔တေန႔ ၿပဴးၿပဴးၿပဲၿပဲ ဘယ္ေန႔ေရာက္လို႔ ေရာက္မွန္းလည္းမသိ။
ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ မ်က္ၿဖဴဆိုက္ေနရတဲ့ ၾကားထဲ ဒီဇယ္ေစ်းက heaven ေပၚတက္သြားေတာ့ ပက္လက္လန္ေရာ ။ ကိုယ္က မီးနဲ႔လုပ္စားေနတာ ၊ မီးပ်က္ေတာ့ မီးစက္ေမာင္း ၊ ဒါလည္းရေသးတယ္ ။ ဆီေစ်းမတက္ခင္ကေပါ့ေနာ္ ။ ခုတက္သြားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ညစ္သြားတယ္။ အဲ ကိုယ္႔ဂီတာဆရာကလည္း ေသာက္ေသာက္ စားစား ဆိုေတာ့ တခါတေလ တရက္ကို ၃ - ၄ နာရီ ထိုင္ၿပီးရစ္ေနတတ္တယ္ ။ သူလာရင္ ကိုယ္အလုပ္ ေတြဖ်က္ၿပီး သူ႔နားမွာ ေနေပးရတယ္ ။ ရွင္းရွင္းေၿပာရရင္ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးနား မွာေတာင္ ၃ - ၄ နာရီမေၿပာနဲ႔ ၅ မိ္နစ္ေတာင္ ေနဘူးတာ မဟုတ္ဘူး …။
ကိုဂ်က္မအားတဲ့ အေၾကာင္းဘဲ ေၿပာတာပါ ၊ ဒီလုိ အသင္းအဖြဲလိုက္ လုပ္တဲ့ ေကာင္းတဲ့ ဘယ္ကိစၥမဆို ကိုဂ်က္စိတ္၀င္စားတယ္ ။ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါႏုိင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္မို႔ စီမီနာမွာ လာမကူညီႏိုင္တာကို ခြင့္လႊတ္ေပးေစခ်င္တယ္။ စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုလည္း လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး မုန္႔ေတြ၀ယ္ေကၽြးမယ္ေနာ္………..