ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္ေမြးရပ္ ၊ ကိုယ့္မိဘအိမ္ကို ၿပန္ေရာက္ရင္ လံုၿခံဳေႏြးေထြးတဲ့ စိတ္ခံစားမႈ ေလးရတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို ၿပန္ေရာက္ရင္ပဲ ေဖာ္မၿပႏိုင္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ အတိတ္ကို သတိရမိၾကတာခ်ည္းဘဲ.ကိုယ္ေနခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံက ဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲဆင္းရဲ၊ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္က ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္း မေကာင္း၊ ကိုယ့္မိဘအိမ္က ဘယ္ေလာက္ပဲ ႏႈံခ်ာ ႏံႈခ်ာ တေန႔ေန႔မွာ အဲ့ဒီေနရာေလးကို ၿပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ စိတ္လက္ေပါ့ပါးၿပီး ဘ၀အေမာေတြ ေၿပေပ်ာက္သြား မွာပဲ။
ဒါေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ ရွိေနတဲ့ ၿမန္မာေတြအားလံုးကိုနားလည္တယ္။ သူတို႔ေတြ အမိေၿမကို ဘယ္ေလာက္ လြမ္းလိုက္မလဲ ၊ ေရႊေရာင္ေတြ ၀င္းေနတဲ့ ဘုးရားေတြကို ဘယ္ ေလာက္ ဖူးခ်င္ လုိက္မလည္း။ တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြကို ဘယ္ေလာက္ ေၿပာခ်င္လိုက္မလညး္ ၊ ေတြးၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သူတို႔အားလံုးကို ၿပန္ေခၚခ်င္တယ္။
သူတို႔ေတြလည္း ၿပန္လာခ်င္မွာပဲ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း သူတို႔ကိုေခၚခ်င္တယ္ ။ ဘာေၾကာင့္လည္း ။ တခ်ိန္က အာရွမွာ ၿခေသၤ့ တေကာင္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမန္မာ ကုိ ဒီေန႔ ကမာၻ ဇတ္ခံုေပၚမွာ ၿပန္ေတြ႔ရဖိုု႔ဆိုတာ သူတို႔ေတြရဲ့ အားေတြလိုတယ္ ။ သူတို႔ကို ေခၚၿပီးခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔ ကိုအားကိုးတာ။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ကို အားကိုးတာ။ သူတို႕ကို ေရွ႔ေဆာင္ခိုင္းတာ ။ ၿပည္တြင္းက ပညာတတ္ စီးပြားေရး လူၾကီးလူငယ္ေတြ ၊ မိဘၿပည္သူေတြနဲ႔ ၿပည္ပက ၿမန္မာအတတ္ ပညာရွင္ေတြ ပူေပါင္းလိုက္ရင္ ၿမန္မာ ကေတာ့ အာရွမွာ ၿပန္လည္ေနရာရလာမွာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ လာခ်င္ရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေခၚဘူး။ တိုင္းၿပည္ မေကာင္းေသး တဲ့ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႕ အတူ ႏြံမနစ္ေစခ်င္ေသးဘူး ။ ဘာလို႔ဆို ၿမန္မာၿပည္သူေတြ လိုခ်င္တာမရေသးလို႔ပဲ ။ လိုခ်င္တာရၿပီဆိုတာနဲ႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရွိတဲ့ လူတိုင္း ပင္ပန္းေနေလာက္ၿပီ ။ ဒါေၾကာင့္ ၿပန္လည္တည္ေထာင္ေရးမွာေတာ့ ၿပည္ပက ၿမန္မာ ပညာရွင္ေတြ အားမာန္အၿပည့္ နဲ႔ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေစခ်င္တယ္။
တရုပ္ၿပည္လိုေပါ့ ။ သူတို႔ ႏိုင္ငံ ကုိ အေမရိကန္က ၀င္တိုက္ၿပီး စစ္ေလွ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႕ တရုပ္ ေခာတ္လူငယ္ ေတြကို အေမရိကန္မွာ ၾကိဳက္ရာ ဘာသာရပ္ေတြကုိ သင္ေစခဲ့တယ္ ။ ဒါကေဘာက္ဆာေတာ္လွန္ေရး ။ သူတို႔ ပညာေတြတတ္လာေတာ့ အေမရိကန္က ၿပန္မလႊတ္ခ်င္ဘူး ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တိုင္းၿပည္ ၿပန္တည္ေထာင္ ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံကို ၿပန္လာၾကတာပဲ။ အဲ့ဒီထဲက တေယာက္ဆိုရင္ နာဆာမွာလုပ္တယ္ ။ ဒံုးပ်ံေတြကို တည္ေဆာက္ေပးရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တရုပ္ကအရမ္းတိုးတက္ေနေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက တရုပ္ပညာရွင္ေတြကို ေၾကာက္လာတာနဲ႔ သူတို႕ကို တရုပ္ၿပည္ ၿပန္ပို႔လိုက္တယ္ ။ ႏိုင္ငံၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဒီပညာရွင္ေတြက ဒံုးပ်ံေတြထြင္ ဘာေတြထြင္နဲ႔ အာရွ က်ားၿဖစ္လာတယ္ ။ဒါက စာေရးဆရာ ဘိုးလႈိုင္ေရးတဲ့ ပိုးခ်ည္မွ်င္ မိုးနဂါးထဲက မွတ္မိတာ ေၿပာတာ။
ၿမန္မာၿပည္က အရမ္းေသးတယ္။ တၿပည္နယ္ နဲ႔ တၿပည္နယ္ခြဲထြက္လိုက္ရင္ မလြယ္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ေၿပာတာ ဒို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ စကားေတြ ဟာ ဒီေန႔ထိ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္သားတိုင္း ၿပည္ေထာင္စုၾကီး အစိတ္စိတ္ မၿဖစ္ဖို႔ ကာကြယ္ရမယ္ ။
ရီစရာေၿပာရရင္ဗ်ာ ကိုဂ်က္က ငပလီ သြားခ်င္ရင္ ဗီဇာလုပ္ရ ၊ေတာင္ၾကီးသြားခ်င္ရင္ ဗီဇာလုပ္ရနဲ႔ ေနာက္ၿပီး ပိုက္ပိုက္ လည္း ခဏခဏ လည္းရအုန္းမယ္ ။ ဒီၾကားထည္း ႏိုင္ငံသားခံခိုင္းရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံသားခံရမွာလည္း ။ ကိုဂ်က္ မွတ္ပံုတင္လာၾကည့္ ။ခ်င္း ကရင္ ရွမ္း တဲ့…….. ဟားဟား ဘယ္ႏိုင္ငံသားခံရမွာလည္း ။ ရီစရာေၿပာတာပါ။
ေၿပာခ်င္တာကဗ်ာ ၿမန္မာၿပည္သားတိုင္း တစိတ္တ၀မ္းတည္းရွိဖို႔ ၊ေနာက္ၿပီး တိုင္းတပါးမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုေရႊၿမန္မာေတြ ဘ၀မေမ႔ ဖို႔နဲ႕ ၿမန္မာနိဳင္ငံသားတိုင္း ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြကို မလုပ္မိေစဖို႔ပါ။ ေနာက္ၿမန္မာႏိုင္ငံကလူေတြ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိ္ုးမည္းသုပ္ၿပီး မခြတ္မိဖို႔ ၊ ဘုန္းၾကီးေခါင္းေခါက္ၿပီး ေဆာရီးလို႔ မေၿပာမိဖို႔ ၊ မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ၿပီးေၾကာက္တတ္ၾကဖို႔ ၊ အမွားအမွန္ ခြဲၿခားသိဖိ္ု႔နဲ႔ တနပ္စားအၾကံေတြကို မၾကံစည္ၾကဖို႔ ေၿပာခ်င္တယ္။
ကိုဂ်က္ေတြးမိတာေၿပာတာပါ ။ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုၾကည့္တာပါ။ ဘယ္သူနစ္နာပါေစဆိုၿပီး ေရးတာမဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ တေန႔မွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ဒီတိုင္းၿပည္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူေတြ၊ တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေတြနဲ႔ လက္ရည္တၿပင္တည္း ထမင္းစားႏုိင္ ၾကပါေစ။
ဒါေၾကာင္႔ ႏိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ ရွိေနတဲ့ ၿမန္မာေတြအားလံုးကိုနားလည္တယ္။ သူတို႔ေတြ အမိေၿမကို ဘယ္ေလာက္ လြမ္းလိုက္မလဲ ၊ ေရႊေရာင္ေတြ ၀င္းေနတဲ့ ဘုးရားေတြကို ဘယ္ ေလာက္ ဖူးခ်င္ လုိက္မလည္း။ တိုင္းရင္းသား ဘာသာစကားေတြကို ဘယ္ေလာက္ ေၿပာခ်င္လိုက္မလညး္ ၊ ေတြးၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သူတို႔အားလံုးကို ၿပန္ေခၚခ်င္တယ္။
သူတို႔ေတြလည္း ၿပန္လာခ်င္မွာပဲ ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြလည္း သူတို႔ကိုေခၚခ်င္တယ္ ။ ဘာေၾကာင့္လည္း ။ တခ်ိန္က အာရွမွာ ၿခေသၤ့ တေကာင္ၿဖစ္ခဲ့တဲ့ ၿမန္မာ ကုိ ဒီေန႔ ကမာၻ ဇတ္ခံုေပၚမွာ ၿပန္ေတြ႔ရဖိုု႔ဆိုတာ သူတို႔ေတြရဲ့ အားေတြလိုတယ္ ။ သူတို႔ကို ေခၚၿပီးခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔ ကိုအားကိုးတာ။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ကို အားကိုးတာ။ သူတို႕ကို ေရွ႔ေဆာင္ခိုင္းတာ ။ ၿပည္တြင္းက ပညာတတ္ စီးပြားေရး လူၾကီးလူငယ္ေတြ ၊ မိဘၿပည္သူေတြနဲ႔ ၿပည္ပက ၿမန္မာအတတ္ ပညာရွင္ေတြ ပူေပါင္းလိုက္ရင္ ၿမန္မာ ကေတာ့ အာရွမွာ ၿပန္လည္ေနရာရလာမွာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ လာခ်င္ရင္ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေခၚဘူး။ တိုင္းၿပည္ မေကာင္းေသး တဲ့ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သူတို႔ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႕ အတူ ႏြံမနစ္ေစခ်င္ေသးဘူး ။ ဘာလို႔ဆို ၿမန္မာၿပည္သူေတြ လိုခ်င္တာမရေသးလို႔ပဲ ။ လိုခ်င္တာရၿပီဆိုတာနဲ႔ ၿမန္မာၿပည္မွာ ရွိတဲ့ လူတိုင္း ပင္ပန္းေနေလာက္ၿပီ ။ ဒါေၾကာင့္ ၿပန္လည္တည္ေထာင္ေရးမွာေတာ့ ၿပည္ပက ၿမန္မာ ပညာရွင္ေတြ အားမာန္အၿပည့္ နဲ႔ ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ေစခ်င္တယ္။
တရုပ္ၿပည္လိုေပါ့ ။ သူတို႔ ႏိုင္ငံ ကုိ အေမရိကန္က ၀င္တိုက္ၿပီး စစ္ေလွ်ာ္ေၾကးအေနနဲ႕ တရုပ္ ေခာတ္လူငယ္ ေတြကို အေမရိကန္မွာ ၾကိဳက္ရာ ဘာသာရပ္ေတြကုိ သင္ေစခဲ့တယ္ ။ ဒါကေဘာက္ဆာေတာ္လွန္ေရး ။ သူတို႔ ပညာေတြတတ္လာေတာ့ အေမရိကန္က ၿပန္မလႊတ္ခ်င္ဘူး ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တိုင္းၿပည္ ၿပန္တည္ေထာင္ ဖို႔အတြက္ ႏိုင္ငံကို ၿပန္လာၾကတာပဲ။ အဲ့ဒီထဲက တေယာက္ဆိုရင္ နာဆာမွာလုပ္တယ္ ။ ဒံုးပ်ံေတြကို တည္ေဆာက္ေပးရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ တရုပ္ကအရမ္းတိုးတက္ေနေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက တရုပ္ပညာရွင္ေတြကို ေၾကာက္လာတာနဲ႔ သူတို႕ကို တရုပ္ၿပည္ ၿပန္ပို႔လိုက္တယ္ ။ ႏိုင္ငံၿပန္ေရာက္တာနဲ႔ ဒီပညာရွင္ေတြက ဒံုးပ်ံေတြထြင္ ဘာေတြထြင္နဲ႔ အာရွ က်ားၿဖစ္လာတယ္ ။ဒါက စာေရးဆရာ ဘိုးလႈိုင္ေရးတဲ့ ပိုးခ်ည္မွ်င္ မိုးနဂါးထဲက မွတ္မိတာ ေၿပာတာ။
ၿမန္မာၿပည္က အရမ္းေသးတယ္။ တၿပည္နယ္ နဲ႔ တၿပည္နယ္ခြဲထြက္လိုက္ရင္ မလြယ္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ေၿပာတာ ဒို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ့ စကားေတြ ဟာ ဒီေန႔ထိ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမန္မာၿပည္သားတိုင္း ၿပည္ေထာင္စုၾကီး အစိတ္စိတ္ မၿဖစ္ဖို႔ ကာကြယ္ရမယ္ ။
ရီစရာေၿပာရရင္ဗ်ာ ကိုဂ်က္က ငပလီ သြားခ်င္ရင္ ဗီဇာလုပ္ရ ၊ေတာင္ၾကီးသြားခ်င္ရင္ ဗီဇာလုပ္ရနဲ႔ ေနာက္ၿပီး ပိုက္ပိုက္ လည္း ခဏခဏ လည္းရအုန္းမယ္ ။ ဒီၾကားထည္း ႏိုင္ငံသားခံခိုင္းရင္ ဘယ္ႏိုင္ငံသားခံရမွာလည္း ။ ကိုဂ်က္ မွတ္ပံုတင္လာၾကည့္ ။ခ်င္း ကရင္ ရွမ္း တဲ့…….. ဟားဟား ဘယ္ႏိုင္ငံသားခံရမွာလည္း ။ ရီစရာေၿပာတာပါ။
ေၿပာခ်င္တာကဗ်ာ ၿမန္မာၿပည္သားတိုင္း တစိတ္တ၀မ္းတည္းရွိဖို႔ ၊ေနာက္ၿပီး တိုင္းတပါးမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ကိုေရႊၿမန္မာေတြ ဘ၀မေမ႔ ဖို႔နဲ႕ ၿမန္မာနိဳင္ငံသားတိုင္း ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္တဲ့ အလုပ္ေတြကို မလုပ္မိေစဖို႔ပါ။ ေနာက္ၿမန္မာႏိုင္ငံကလူေတြ အိမ္ၾကက္ခ်င္း အိ္ုးမည္းသုပ္ၿပီး မခြတ္မိဖို႔ ၊ ဘုန္းၾကီးေခါင္းေခါက္ၿပီး ေဆာရီးလို႔ မေၿပာမိဖို႔ ၊ မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ၿပီးေၾကာက္တတ္ၾကဖို႔ ၊ အမွားအမွန္ ခြဲၿခားသိဖိ္ု႔နဲ႔ တနပ္စားအၾကံေတြကို မၾကံစည္ၾကဖို႔ ေၿပာခ်င္တယ္။
ကိုဂ်က္ေတြးမိတာေၿပာတာပါ ။ လြတ္လပ္စြာေၿပာဆိုၾကည့္တာပါ။ ဘယ္သူနစ္နာပါေစဆိုၿပီး ေရးတာမဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ တေန႔မွာ ၿမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ဒီတိုင္းၿပည္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူေတြ၊ တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေတြနဲ႔ လက္ရည္တၿပင္တည္း ထမင္းစားႏုိင္ ၾကပါေစ။
2 comments:
ခ်င္း ကရင္ ရွမ္း ဆိုေတာ႕ နာနဲ႕ အမ်ိဳးတစိတ္ေတာ္တယ္ကြ မံု႕ေကၽြးမွ ဘယ္တစိတ္နဲ႕ ေတာ္လဲ ေျပာျပမယ္ အဟိ :P
ကိုဂ်က္ေရ ႀကိဳက္လို႔ Facebook မွာ Note လုိက္တယ္ဗ်ာ.. http://www.facebook.com/home.php?#!/notes/htaw-gyi/-/472779356603
Post a Comment